Հունիսի 1՝ մանուկների պաշտպանության օր, ամռան սկիզբ և իհարկե ամենահարմար պահը ընկերական զբոսանքի համար: Բաց չթողնելով այս հրաշալի առիթը` չորս «փոքրիկ» սեբաստացիներով գնացինք նշելու մեր տոնը: Օճառե պղպջակներով, լայն ժպիտներով և իհարկե ֆոտոխցիկով ուղևորվեցինք Հաղթանակի զբոսայգի՝ մեր ուրախ տրամադրությունը փոխանցելու քաղաքին: Հավաքելով մանուկների երջանիկ ճիչերի, երկինք բարձրացող օճառե պղպջակների և անխնա «ժպտացող» արևի էներգիան, շարունակեցինք ճանապարհը դեպի Կասկադ՝ հաղթահարելու Երևանյան մեր առաջին բարձունքը: Այնտեղ բազմագույն ծառեր էին աճել, որոնց տերևները նման էին «խխունջ» մակարոններին: Նրանց կողքին կար սպիտակ արջ, իսկ շենքի ներսում փափուկ բազմոցներ, որոնց վրա ցավոք նստել չէր կարելի: Ժամանակակից արվեստն իրոք որ շատ հետաքրքիր է, և միայն ոտքերի անտանելի ցավը կարողացավ ստիպել մեզ կտրվել այդ աշխարհից, գալ իրական աշխարհ, ուր ամառային քաղաքն էր, իր փոքրիկների գունավոր ու արևառատ ժպիտներով:
Tuesday, 2 June 2015
Բարի գալուստ ամառ
Հունիսի 1՝ մանուկների պաշտպանության օր, ամռան սկիզբ և իհարկե ամենահարմար պահը ընկերական զբոսանքի համար: Բաց չթողնելով այս հրաշալի առիթը` չորս «փոքրիկ» սեբաստացիներով գնացինք նշելու մեր տոնը: Օճառե պղպջակներով, լայն ժպիտներով և իհարկե ֆոտոխցիկով ուղևորվեցինք Հաղթանակի զբոսայգի՝ մեր ուրախ տրամադրությունը փոխանցելու քաղաքին: Հավաքելով մանուկների երջանիկ ճիչերի, երկինք բարձրացող օճառե պղպջակների և անխնա «ժպտացող» արևի էներգիան, շարունակեցինք ճանապարհը դեպի Կասկադ՝ հաղթահարելու Երևանյան մեր առաջին բարձունքը: Այնտեղ բազմագույն ծառեր էին աճել, որոնց տերևները նման էին «խխունջ» մակարոններին: Նրանց կողքին կար սպիտակ արջ, իսկ շենքի ներսում փափուկ բազմոցներ, որոնց վրա ցավոք նստել չէր կարելի: Ժամանակակից արվեստն իրոք որ շատ հետաքրքիր է, և միայն ոտքերի անտանելի ցավը կարողացավ ստիպել մեզ կտրվել այդ աշխարհից, գալ իրական աշխարհ, ուր ամառային քաղաքն էր, իր փոքրիկների գունավոր ու արևառատ ժպիտներով:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment