Ի՜նչ լավ է, որ Մարիամը «Հայաստանի թանգարաններ» նախագիծն է իրականացնում և ես հնարավորություն ունեմ նրա հետ այցելել ամենատարբեր թանգարաններ: Հերթը Եղիշե Չարենցի թանգարանինն էր և ի՜նչ ուրախ եմ, որ «Էթիկետ» ռադիոյի անդամների՝ Մարիամ Գևորգյանի, Բելլա Մարտիրոսյանի, Էրիկ Ոսկանյանի և ընկեր Հասմիկի հետ միասին ես էլ գնացի հանդիպում- ծանոթությանը: Մեկ անգամ արդեն եղել էի այդտեղ և դա էլ ավելի էր մեծացնում ցանկությունս կրկին հայտնվելու այդ «աշխարհում»: Չարենցին հասկանալը դժվար է ու հիմա, երբ մենք Չարենց ենք անցնում, փորձում հասկանալ, մտնել նրա պատկերների մեջ, կտոր-կտոր հավաքել պատկերը, իմ համար շատ կարևոր մաս ավելացավ հավաքածս պատկերների մեջ: Ստեղծագործություններն ավելի հասկանալի են լինում, երբ երևում է դրանց սկիզբը, կյանքի ընթացքի մեջ եղած կետը, պատճառը: Անձնական իրեր, կյանքից պատմություններ, միջադեպեր հարազատներ, սովորություններ, ամեն ինչ կապված նրա ու նրա մտքերի հետ բերում է մի կետի, հանգույցի, որը քանդելով սկսում ես փնտրել քոնը նրա մեջ:
Մեր գիդը Չարենցի թոռնուհին էր՝ Գոհար Չարենցը: Նա ամենայն հոգատարությամբ պատմեց-ներկայացրեց Չարենցին: Ես տեսնում էի թե ինչպես է նրա ներկայությունը շոյում ներկաների սրտերը, հետաքրքիր զգացողություն, մոտիկություն առաջացնում... կապում Չարենցի հետ:
Մանրամասներն արդեն կպատմի Մարիամը՝ ռադիոնյությում, իսկ ինձ մնում է շնորհավորել մեզ բոլորիս, չէ որ 119 տարի առաջ ծնվեց Չարենցը, որ խտացնի իրականությունը, անցկացնի իր մտքերի միջով ու տա մեզ՝ մեր խառնաշփոթը հարթելու կամ ավելի խորացնելու...
No comments:
Post a Comment