Wednesday 21 September 2016

Рэй Брэдбери- Улыбка

Что случилось с человечеством? Какая-то катастрофа, которая  привела к тому, что немного зданий остались неповрежденными, что у людей не было ничего: ни поесть, ни одеться, ни ездить… люди своими руками разбили последнюю машину. Они ненавидели цивилизацию, которая, по их мнению, стала причиной катастрофы. Чтоб снова не прийти к катастрофе, они уничтожали все мосты, связывающие их с прошлым, с цивилизацией. Изобретения,  такие, как машина, предметы искусств, как картины и вообще, что являлось частичкой цивилизации, должны были уничтожены. И это уничтожение “следов цивилизации” было единственной  радостью, праздником для них.
Когда ты сильно пострадал, когда у тебя жуткая боль, ты никогда больше ни хочешь повторять то, что стало причиной этого, тебе ничего не интересует, только чтоб это больше никогда не повторялось. Но уже здесь надо помнить о том, что даже боль не сможет стереть с мыслей, с души и сердца человека любовь. Любовь к красоте, к жизни, к людям, ко всему окружающему. И в этом случае можно сказать, что красота спасет мир, красота любви к человечеству и к всему тому, что оно создало.

Рассказ Р.Брэдбери- Улыбка

Պատրաստվում ենք ճամփորդել

Աղբյուրը՝ hetq.am կայքէջ
Սեպտեմբերի 24-ին պատրաստվում ենք ճամփորդել Կոտայքի մարզի Սոլակ գյուղ, ուր գտնվում է Մայրավանքը:
Սոլակ անվանման առաջացումը գալիս է Ցոլակ իշխանի անվանումից, ով Ք.ա. 2340- ական թվականներին կառուցել է Հրազդանի կիրճի վրա մի բերդ և նրա կողքին՝ գյուղ: Նրա անունով գյուղը կոչվում է Ցոլակ, իսկ հետագայում հնչյունափոխության հետևանքով այն վերածվում է Սոլակի: Գյուղն ունի բազմաթիվ մշակութային հուշարձաններ:
Մայրավանքը կառուցվել է VII դարի սկզբին Հովհանն Մայրավանեցու կողմից: Այն նաև անվանվել է Մայրոց վանք, Մայրավանք, Մարիամ Աստվածածնի վանք և եղել է բավական հայտնի. այնտեղ հանգրվանել են հայրապետեր, քահանաներ և այլ բարձրաստիճան հոգևորականներ:
Մի պատմություն կա կապված Հովհանն Մայրավանեցու հետ, ով դեմ էր միակամությանը, դրանով իսկ դեմ լինելով Եզր Ա Փառաժնակերտցի կաթողիկոսին: Դա պատճառ է հանդիսանում Եզր Ա Փառաժնակերտցու կողմից Հովհանն Մայրավանեցուն անարգելու նպատակով Մայրավանքին «Մայրագոմ», իսկ Հովհաննին՝ «Մայրագոմեցի» անվանելը:
Վանքը շատ է տուժել Լենկ Թեմուրի արշավանքներից և երկրաշարժներից: Եկեղեցու  որոշ մասերը, զարթաքանդակներն այժմ թափված են եկեղեցու բակում: Վանքն այժմ ուխտատեղի է:
Ի տարբերություն հենց Մայրավանքի, նրա մաս կազմող Սբ. Աստվածածին եկեղեցին կառուցվել է XI-XII դարերում, որը և պատկերված է նկարում:
Աղբյուրներ, օգտակար հղումներ՝ 1, 2, 3, 4

Friday 16 September 2016

Ես ընտրում եմ իմ ուսուցչին





 Մեր կրթահամալիրի բազմաթիվ առավելություններից ամենահետաքրքիրն ու նորարականն ինձ համար ուսուցչի ընտրությունն էր, այսինքն՝ ավագ դպրոցում մենք կարող ենք ընտրել մեր ուսուցչին: Շատ բաների մասին կարող եմ խոսել, թե դրանք ինչքան հետաքրքիր ու լավ են կազմակերպված մեր կրթահամալիրում, բայց ուսուցչին ընտրելու առանձնահատկությունն ինձ համար որքան անսպասելի, այնքան էլ հաճելի էր: Շատերին սա կարող է տարօրինակ թվալ, բազմաթիվ հարցեր կարող են առաջանալ, թե ինչու մենք պետք է ընտրենք մեր ուսուցիչներին, ինչն է դրա առավելությունը և, ի վերջո, ի՞նչ տարբերություն՝ ով կլինի քո ուսուցիչը: Բայց իմ կարծիքով դա շատ կարևոր է,  ամենակարևորներից մեկը: 
Մեր ուսուցիչներից յուրաքանչյուրը մշակում է ուսումնական նախագիծ-պլան, որը տեղադրելով բլոգում հասանելի է դարձնում մեզ համար այն ուսումնասիրելն ու հետագալում՝անհատական ուսումնական պլանները կազմելիս, հեշտ ընտրություն կատարելը: Ընտրություն կատարելը կարող է դժվար թվալ, հնարավոր է և սխալներ թույլ տալ, բայց կարծում եմ, որ սա լավագույն տարբերակն է՝ սովորել կողմնորոշվել, ընտրություն անել, մարդկային հարաբերություններ ստեղծել, մտածել, որոշելու պատասխանատվությունը կրել: Հավատացեք, բավականին պատասխանատու բան է՝ ընտրել այն մարդուն, ընկերոջը՝ ի դեմս ուսուցչի, ով քեզ կփոխանցի, ով քեզ կտա, ով քեզ հետ կաշխատի:  
Մեր ուսուցիչները շատ հոգատար են, ամեն հարցում պատրաստ են մեզ օգնելու և եթե ինչ- որ պատճառով հասկանաս, որ ուզում ես մեկ այլ ուսուցչի մոտ շարունակել, հաստատ նրանք կհասկանան քեզ: Սա փաստում է, որ ուսուցչի և սովորողի աշխարհայացքների տարբերության, անձնական անհամաձայնությունների պատճառով ուսումը երբեք չի կարող տուժել: 
 Կրթահամալիրում անցկացրածս տարիները, տարբեր ուսուցիչների հետ շփումը ինձ շատ բան են տվել, հնարավորություն՝ համեմատություններ ու եզրակացություններ անելու. ավելի լավ հասկանալու կարողություն, թե ինչ է անհրաժեշտ մեզնից յուրաքանչյուրին: Հնարավոր չէ չտեսնել այն մեծ աշխատանքը, որ կատարում են մեր ուսուցիչները, թե ինչ հմտությունների են տիրապետում, թե դասը հետաքրքիր ու մատչելի դարձնելու համար ինչքան հնարավորություններ են օգտագործում: Փաստորեն, մեզ ընձեռնվել է հնարավորություն ընտրելու այդ ստեղծագործող մարդկանց՝ մեր կրթությունը կազմակերպելու համար: 
Ի վերջո, նման մարդկանց կողքին դու կարող ես մեծացնել մտահորիզոնդ, աճել, և միգուցե դա դառնա քո կյանքի համար շրջադարձային:  
Մեր կրթահամալիրի կրթական ծրագրերն ու մեզ տրված հնարավորություններն այնքան բազմազան են՝ մեր կրթության գործին մասնակցելը, մեր կրթությունը կազմակերպելը, անհատական պլան կազմելը, որով ուզում ենք, որ մեր կրթությունն իրականացվի, անհատ-մարդու, իր սեփական կրթության համար պատասխանատու լինելը և սեփական կյանքումդ ինքնուրույն ստեղծագործելը... Միասին ընտրում, սովորում ու աշխատում ենք, փորձելով գտնել լավագույնը մեր համար:

Tuesday 13 September 2016

Սեպտեմբերյան ամենամյա հավաք. "Flex" ծրագիրը կրթահամալիրում

Սեպտեմբերյան ամենամյա հավաքի շրջանակներում՝ սեպտեմբերի 13-ին՝ավագ դպրոց-վարժարանի ընթերցասրահում Նարեկ Սահակյանը և Արմինե Գասպարյանը կազմակերպել էին ուսումնական բաց պարապունք, որի նպատակն էր ծանոթացնել ավագ դպրոցի սովորողներին “Flex” միջազգային կրթական, մշակութային փոխանակումների ծրագիրը: Թե՛ Նարեկը, թե՛ Արմինեն նախորդ տարի մասնակցելով “Flex” ծրագրին, գնացել էին ԱՄՆ, որտեղ բացի ուսումնական ծրագրերից նաև մասնակցել են շատ հասարակական ծրագրերի:
Հետաքրքիր էր, որ կրթական ծրագրերի տարբերության պատճառով, օրինակ, լինելով 12-րդ դասարանցի Հայաստանում, դու կարող ես մեկնել ԱՄՆ և սովորել 11-րդ կամ 10-րդ դասարանում: Իհարկե, հնարավոր է նաև շարունակել 12-րդ դասարանը՝ դա կախված է դպրոցի, ընտրող հանձնաժողովի որոշումներից և սեփական գիտելիքներից: Ըստ այդմ, ԱՄՆ-ում սովորելու տարին Հայաստանում չի համարվում 1 լիարժեք ուումնական տարի:
Ինչպես նշեցին Արմինեն ու Նարեկը, ամենևին էլ պարտադիր չէ տիրապետել փայլուն անգլերենի, անհրաժեշտ է հաղորդակցվելու, հարմարվելու և լիդերի կարողություններ ունենալ, չէ որ 1 ամբողջ տարի միայն ինքդ պետք է լինես քո պատասխանատուն, հույսդ միայն քեզ վրա դնես, կարողանաս լինել ընտանիքիցդ հեռու և միաժամանակ հարմարվես օտար մտածելակերպին, գտնես քո տեղն այդ միջավայրում:
Մի տարվա ընթացքում նրանք այնպիսի ակտիվ հասարակական կյանք են ունեցել, որն անգամ Նարեկին օգնել է ընտրել իր մասնագիտությունը: Նա մասնակցել է մարդու իրավունքների մասին դասընթացին, որը նրա մոտ հետաքրքրություն է առաջացրել իրավագիտության հանդեպ:
Իսկ Արմինեն, որ այժմ սովորում է մեր կրթահամալիրի 12-րդ դասարանում, ամենևին էլ չի դժգոհում, որ ԱՄՆ-ում սովորելու պատճառով մեկ տարի «բաց» է թողել, ընդհակառակը, այդ տարին նրա կյանքում նոր փորձառությունների տարի է դարձել և նոր հորիզոններ բացել իր արջև:

Եթե դուք էլ եք ցանկանում մասնակցել այս ծրագրին և պատրաստ եք նոր ծանոթությունների, նոր միջավայրում հայտնվելու, և բազմազան գիտելիքներ ստանալու, ապա ճիշտ պահն է դիմելու “Flex”-ի գրասենյակ:
Հ.Գ. Նարեկն իր տպավորությունների մասին պատմելով ասաց, որ մեր կրթահամալիրն ու ամերիկյան դպրոցները նմանություններ ունեն: Դա ավելի է հեշտացնում հարմարվելու ընթացքը: Եվ ի տարբերություն այլ դպրոցների, ԱՄՆ-ում սովորելուն զուգահեռ, կրթահամալիրում կարելի է իրականացնել հեռավար ուսուցում և բաց չթողնել տվյալ ուսումնական տարին: