Sunday 21 February 2016

Փետրվարի 21՝ Մայրենի լեզվի միջազգային օր

Վտանգված է համարվում այն լեզուն, որի օգտագործումը նվազում է: Հիմնականում դրա պատճառ է հանդիսանում այդ լեզվով խոսող մարդկանց քանակի նվազումը: Լեզուն համարվում է մեռած, երբ բոլոր մարդիկ՝ ում համար այն մայրենի լեզու էր համարվում, ոչնչանում են: Բացի այդ, լեզուն կարող է մի տարածքում վերանալ, բայց մեկ այլ տարածքում վերակենդանանալ՝ ինչպես իռլանդերենը:
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի 1999թ. նոյեմբերի որոշումամբ, փետրվարի 21-ը նշվում է որպես Մայրենի լեզվի միջազգային օր:
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն լեզուների վտանգվածության չորս աստիճան է սահմանել (չվտանգվածի և մեռածի միջև)՝
1.
Խոցելի
2. Հաստատապես վտանգված
3. Խիստ վտանգված
4. Ծայրահեղ վտանգված
Վտանգված լեզուների մեջ են մտնում Հայաստանի, Ալբանիայի, Ավստրիայի, Դանիայի, Էստոնիայի, Իռլանդիայի, Մոլդովայի և այլ երկրների մի շարք լեզուներ:
Ըստ
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի աշխարհի 6000 լեզուներ կորստի մատնվելու եզրին են:

Աղբյուրներ` 12

Saturday 20 February 2016

Жизнь современных детей

Жизнь современных детей все больше похожа на жизнь взрослых, где нужно много трудиться и думать о будущем. Полвека назад дети так же ходили в школы, кружки и к репетиторам, но жили свободнее. Что изменилось с тех пор и почему теперь родители стараются не оставлять свободного времени своим детям?
Мне трудно говорить почиму это так, потому что я всегда имела права распоряжать мое время. Мне никогда не заставляли делать то, что мне ни нравилось. Правда, очень мало, что мне не нравится, а если и не нравится, я пробую найти в этом хорошие стороны.
Возвращаясь к теме, надо заметить, что сейчас техналогии очень быстро развиваются и вообще жизнь стал гораздо быстрее и чтобы успеть жить, надо сам стать быстрым, учится всего многого, а для этого нужно много времени. Кроме того сейчас информация более доступно чем раньше и это иногда волнует родителям. Многие из них думают, что дети могут знать много нехорошего и выбрать плахие пути и потому они стараются не оставлять им свабодного времени, чтобы они ие могли иметь ни какого отнашении с этим. По моему это неправильно, потому что запрещенный плод всегда желанный и кроме того это может иметь обратный результат. Родители сами должны показать своих детей хорошую и плохую, обеснять почему они так думают, чтобы ничего не осталось закрытым и не понятным, чтобы в будущем сталкиваясь с этими проблемами, могли сами решить их.

Saturday 13 February 2016

Քննարկում «Տարրական դպրոցներում Հայոց եկեղեցու պատմության դասավանդում» թեմայով

Փետրվարի 12-ին առաջին անգամ ներկա եղա մի հանդիպման, որը հրավիրված էր և լուսաբանվում էր բազմաթիվ լրատվամիջոցների կողմից, և ինչպես հետո իմացա՝ հեռարձակվում էր ուղիղ եթերով: Բավականին տպավորիչ էր, մթնոլորտն էլ՝հաճելի: Քննարկաման թեման 2-4-րդ դասարաններում Հայոց եկեղեցու պատմություն առարկայի ուսուցումն էր: Մենք գնացել էինք տիկին Մարիետի հետ՝ ով բանախոսներից մեկն էր: Բանախոսների մեջ էին նաև կրթության ազգային ինստիտուտի փոխտնօրեն Անահիտ Բախշյանը, Անանիա Շիրակացու անվան ճեմարանի կրտսեր դպրոցի ավագ մանկավարժ Գոհար Սարգսյանը և կրթության հարցերով փորձագետ Արմինե Դավթյանը: Յուրաքանչյուրը ներկայացրեց իր տեսակետը, երևույթի լավ և վատ կողմերը:
Փորձագետ Արմինե Դավթյանը ներկայացրեց իր ուսումնասիրությունները, որի արդյունքում պարզ դարձավ, որ կան շատ խնդիրներ, և ինքը կողմ չէ այս որոշմանը, այս երևույթը համարում է քարոզչություն: Ի պատասխան այս կարծիքին՝ Անահիտ Բախշյանը մեր առանձնազրույցի ժամանակ կես կատակ, կես լուրջ ասաց, որ այդպես էլ կա: Այսպիսի որոշում է կայացվել Սովետական Միության տարիներին Աստծո և մարդու միջև կորցրած կապը վերականգնելու համար: Քննարկման ընթացքում պարզ դարձավ, որ Անահիտ Բախշյանը մեր՝ հայերիս անբաժանելի արժեք է համարում քրիստոնեական հավատքը, կողմ է այս ծրագրին և կարծում է, որ այն պետք է անցնել առաջին դասարանից սկսած: Իհարկե,այդ ամենևին էլ չի նշանակում, որ ծրագիրն անթերի է և աշխատելու կարիք չկա:

Friday 5 February 2016

Տպավորություններ օլիմպիադայից


Փետրվարի երեքին տեղի ունեցավ հայոց լեզվի օլիմպիադայի տարածաշրջանային փուլը: Կյանքումս առաջին անգամ էր, որ այդպիսի պատասխանատու պահին այդքան հանգիստ էի. ոչ մի լարվածություն չկար, ավելորդ մտքեր չկային: Գուցե նրանից էր, որ ես մենակ չէի, ինձ հետ էին իմ ընկերները, կամ մտածելակերպի փոփոխությունից էր, կամ էլՉգիտեմ: Առավոտյան՝ ընդհանուր պարապունքից և ընկեր Լուսինեի հետ պարելուց հետո, գնացինք Բանգլադեշում գտնվող մեկ այլ դպրոց: Այնտեղ մեզ սիրով հյուրընկալեցին: Մեզ՝ տասնմեկերորդ դասարանցիներիս մի մասին և մեկ տասներկուերորդ դասարանցու ուղեկցեցին մաթեմատիկայի դասարան: Հաճելի էր կրկին տեսնել գրատախտակը, նստարանները, պատի մոխրագույն ներկը, սովորողների կողմից պատրաստված պատի թերթերըՀին ու բարի հիշողություններ: Նույնիսկ սեղանի կողքերին գրիչով բացված անցքերն էին հաճելի դարձել: Բայց, այնուհանդերձ, այդ ամենից հետո ինձ էլ ավելի պարզ դարձավ,, թե որքան շատ եմ սիրում մեր դպրոցի միջավայրը և որ չէի ցանկանա սովորել մոխրագույն պատերի մեջ: Բավական երկար սպասեցինք, մինչև հարցաթերթիկները կբերեին: Բերելուն պես սկսեցինք աշխատել: Ի զարմանս ինձ՝ բավական հեշտ էին հարցերը և նույնիկ հետաքրքիր: Նախքան այդ ես մտածում էի, թե ինչ շարադրություն պետք է գրեմ տրված թեմայով, այն էլ 2 էջի սահմանում: Արդեն անսովոր է դարձել գրել շարադրություն, որի թեման ինքդ չես ընտրում: Մտքերը փոխվեցին թեման տեսնելուն պես: Ամենասիրովը հենց շարադրությունը գրեցի: Անկեղծ ասած՝ մեծ պատմվածք էի որոշել գրել, բայց ձեռքս սկսել էր ցավել. վաղուց գրիչով այդքան երկար չէի գրել, ներքևում սպասում էին ընկերներս, և այդպիսով ես չգրեցի պատմվածքն ամբողջությամբ, բայց դա ամենևին էլ չփոխեց իմ տրամադրությունը: Ավարտեցինք և զրուցելով, քննարկելով վերադարձանք դպրոց: Հետաքրքիր և օգտակար փորձառություն էր. Օգնեց՝ տեսնելու թերություններս, որոնց վրա պետք է աշխատեմ:

Thursday 4 February 2016

Եվս մեկ հետաքրքիր օր

Փետրվարի չորսին կայացավ ֆինանսական գրագիտության  հերթական դասը: Մեր՝ տասնմեկերորդ դասարանցիներիս հետ աշխատում է Իզաբելլան: Դասը սկսեցինք՝ անցած անգամ չավարտած աշխատանքներով: Ներկայացնում էինք մեր երկիրը տարբեր կողմերից: Մեր խումբն ընտրել էր ազգային պարեր թեման: Ներկայացրեցինք «Էջմիածին» պարը՝ ստեղծման պատմությունը, շարժումների նշանակությունը: Պարեցինք, երգեցինք: Իզաբելլային շատ դուր եկավ մեր պարերը:
Պարելուց հետո սկսեցինք զրուցել հայկական սպորտի և հայ սպորտսմենների մասին: Մեր երկրի մասին զրույցն ավարտելուց հետո անցանք խմբային աշխատանքի, որի ժամանակ յուրաքանչյուր խումբ պետք է իր կարծիքը, տեղեկությունները գրեր տրված թեմաների վերաբերյալ: Աշխատանքն ավարտելուց հետո սկսեց քննարկման շրջանը՝ յուրաքանչյուր թիմ պետք է պարզաբաներ իր կարծիքը տվյալ թեմայի մասին: Միմյանց օգնելով բացատրում էինք՝ խոսում անգլերեն, սովորում: Այսպես օգնելով, ոգևորելով և երջանիկ ժպիտներով անցկացրեցինք մեր ֆինանսական գրագիտության դասը: Հաճելի է սովորել այսպիսի միջավայրում:


Today we had financial lesson with Isabella. At first we presented our national dances, After it we
started our financial lesson. We were working in groups and we were given topics on money, banks, exchange rates, inflation  and then had to explain our thoughts. We did it with helping each other, laughing and learning many new things. It’s interesting to learn in this way because our time was over and we didn’t even notice it. We told about dance “Etchmiadzin” , about its creation, meaning. We even presented the dance. After that we talked about Armenian famous sportsmen.

Monday 1 February 2016

Հայկական հեքիաթներ