Tuesday 29 December 2015

Ամանորյա հրաշք

Ինչու՞ «Ամանորյա հրաշք», ասեմ: Մի օր պատահաբար հեռուստացույցով գովազդ տեսա՝ նոր հաղորդման անոնս, որը խոստանում էր բացահայտել Ամանորյա հրաշքի գաղտնիքները: Անկեղծ ասած, ես այդպես էլ չնայեցի այդ հաղորդումը (գուցե այն դեռ եթեր դուրս չի եկել), բայց այդ տեսնելով՝ ինքս սկսեցի մտածել այդ «հրաշքի» մասին: Իրոք որ, անկախ տարիքից, այդ ամանորյա հրաշքը թակում է բոլորիս սրտերը: Կարծում եմ այդ մեր բոլորիս մեջ թաքնված լույսն է, որ սպասում է իր արտահայտվելու պահին և ահա Նոր տարին հենց այդ պահն է, երբ բոլորը անկեղծ են, սպասում են կամ ոչ, նայում են հետ ու գնահատում պահը, ապրածն ու դեռ ապագայում ապրելիքը: Չգիտեմ, գուցե դա այն փոքրիկ երեխան է, որին հաճախ մոռանում ենք, բայց նա միևնույնն է մեզ չի լքում ու հայտնվում է՝ իր քաղցրիկ ժպիտով հենց այն ժամանակ, երբ անկախ մեզնից անկեղծ ուրախ ենք:
Այսպես, հերթով արթնանում են մեր միջի փոքրիկները, օդը լցնում անտեսանելի ժպիտով ու մեկս մյուսին վարակելով ստեղծում ենք այդ հեքիաթը, անգիտակցաբար, մեր կողքի մարդկանց ժպիտը վերցնեում ու փոխանցում ենք մյուսին: Ուղղակի մի խնդիր կա՝ մենք երբ զգանք այդ փոքրիկին, չպետք է ամաչենք, շփոթվենք ու վախենանք անսովոր երջանկությունից, այո հենց «վախենալ» եմ ասում, որովհետև մենք հետ ենք սովորել երջանիկ լինելու զգացողությանը: Ուղղակի պետք է թույլ տալ, որ երջանկությունն այդ փոքրիկի տեսքով մտնի ներս ու մեզ ամուր-ամուր գրկի:

Monday 21 December 2015

Чего я достигла, учась в этой школе

Прийдя в эту школу мое понимание о школе поменялись на 360о. Если до этого в моем понимании самое главное в школе должно было быть обучение предмета, опираясь на учебник, то здесь я увидела, что можно отталкиваясь от определенной темы, изучать то, что интересно тебе, и все это -в кругах школьного обучения. Я попала туда, где все взрослые люди и они сами отвечают за свою жизнь. Здесь ты должен быть зрелым и сильным, чтобы понимать и отличать главное от второстепеного, чтобы работать самостоятельно, потому что никто уже не будет тебя заставлять делать что-то для себя. По- моему, это лучшая среда для самопознания.
Наверное, самое большое достижение для меня, это чувство и сознание свободы. Я еще  не “выросла” настолько, чтобы могла быть полностью свободной, но то, что сейчас у меня есть — эта очень большое достижение. Я даже не думала, что настанет день, когда я, не стесняясь, буду делать ту работу, каторая  мне нравится.
С моей школой я познала новых людей с новыми характерами. Я даже не думала, что я могу иметь приключения благодаря моей школе, и что сама  познаю себя и с этой стороны.
Столько много есть, что сказать, что не хватает слов. Все это надо прожить, чтобы понять.

О картинах Дали

Впервые посмотрев на картины Дали, возникает какое- то непонятное чувство, может быть, страх непонимания, потому что мы видим для нас обычные объекты, но в необычном состоянии, вместе с такими объектами, которые непривычно для нас увидеть вместе. Многие истолковали картины Дали, выразили свое мнение, рассказали то,что увидели и прочувствовали, но, по- моему, никто не может сказать, что видел сам Дали в своих картинах, что он чувствовал, потому что мы все разные, и тот же самый объект мы не видим и не чувствуем так, как кто-то другой.

Տոնածառը՝ ջրի վրա

Դեկտեմբերի 12-ին՝ կիրակի օրը, հրավառությունների և լույսերի գունեղ տեսարանով սկսվեց Ռիո դե Ժանեյրոյի արդեն ավանդական դարձած լողացող տոնածառի նավարկությունը: 53 մետր բարձրությամբ և 350 տոննա քաշ ունեցող, մետաղական կառուցվածքով տոնածառը Գինեսի ռեկորդների գրքում գրանցվել է ՝ որպես լողացող ամենամեծ տոնածառը:
Շուրջ 200000 մարդ դուրս էր եկել փողոց՝ դիտելու տոնածառի լույսերը վառելու արարողությունը, որն արդեն 20 տարի անընդմեջ Ռիոյի գեղատեսիլ ծովածոցում է լինում: Սա ազդարարում է տոնակատարությունների սկիզբը Բրազիլիայում:
Չնայած տեղացող անձրևին, մարդիկ հիացած էին արարողությամբ և, ինչպես այս ուսուցիչն է ասում, արարողությունն անմոռանալի  էր, որն ինքը կհիշի իր ամբողջ կյանքում:
Օգտագործվել են 2.5 միլիոն միկրո լամպեր, դիզայնի երեք տեսակներն ստանալու համար, որ ընտրվել են հատուկ տոնածառի համար: Այս շաբաթվա ընթացքում տոնածառը կլողա ծովածոցի երկայնքով և տեսանելի կլինի քաղաքի տարբեր անկյուններից:

Sunday 20 December 2015

Дамашние задание

                                   Школа Толстого

Мне очень понравилась школа Толстого, потому что в основе была свобода, чувства и желания учащиеся. В его школе учащиеся были открытыми и искренними в отношениях с учителями. Это очень помогает учащемся и в учебе, и в жизни. Так легче становится учится, потому что ученик не стесняется задать вопросы, выразить свои мысли, иметь свои собственные взгляды  и даже такие, что не совподаюд со взглядами учителя.
Ученики должны иметь право выбирать то, что им нужно, что представляет для них интерес по их собственным понятиям. Это то, к чему должны встремится все школы. Но для того, чтобы это можно было осуществлять, во первых надо, чтобы человек был зрелым, знал что ему нужно, что он хочет, а чтобы достич этого, нужно долгое время.
Толстой считал, что не надо задать детей домашние задание. Я не согласна с этим взглядам, потому что считаю, что для укрепление знания надо дома поработать. В Толстовском школе не было необходимости приходить школу в определенный час, но по -моему, это обстоятельство важно для формирования характера.
Я считаю, что школа должна учить человека жить, показывать жизнь со всех сторон, формировать черты характера, помогать человеку познавать себя. По- моему, школа должна быть тем, на что опираясь, человек может встать и пойти.     

Sunday 13 December 2015

Կամբերայի յուրահատուկ տոնածառը

Ճիշտ է, դեռ Սուրբ Ծնունդը չէ, բայց Ավստրալիան արդեն նշելու առիթ ունի: Երկիրը Գինենսի գրքի նոր ռեկորդ սահմանեց՝ արհեստական տոնածառն ամենաշատ քանակի լույսերով զարդարելով: Այս 22 մետրանոց ծառը զարդարված է 518838 շողարձակող լույսերով: Այո, շուրջ կես միլիոն լույսեր, ինչը գերազանցում է 36 մետրանոց Ճապոնական ծառին, որ դրվել է այս ամսվա սկզբին: Հարյուրավոր մարդիկ հավաքվել էին Կամբերայի կենտրոնում՝ հաստատելու որ Օսակայում ճապոնական Յունիվերսալ ընկերության հինգ տարի անընդմեջ չգերազանցված ռեկորդը գերազանցված է:
-         Մենք վստահ չէինք, որ կկարողանանք ռեկորդ սահմանել: Մեր ռեկորդը պաշտոնապես հաստատելու համար՝ այսօր՝ այստեղ են եկել Գինենսի համաշխարհային ռեկորդները գրանցողները: Ամեն ինչ նախատեսված կերպով ընթացավ, և ես մեծ թեթևություն զգացի, երբ լույսերը վառվեցին, և երբ Գինենսի համաշխարհային ռեկորդներ գրանցող ներկաացուցիչը հայտարարեց, որ մենք նոր ռեկորդ սահմանեցինք:
Տարբեր կամավորականներ, ներառյալ էլեկտրականության և կառուցվածքային ինժիներներ, հրավիրվել էին՝ օգնելու,որ  ստեղծվի արվեստի գործ՝ բարեգործական հիմունքներով:

Աղբյուր՝ http://www.newsinlevels.com/products/special-christmas-tree-in-canberra-level-3/

Saturday 12 December 2015

Առաջադրանքներ

Reminds me of you, Jake. Your love of reading is WONDERFUL!  (choose wisely.)   ♥      Photo by Balys Buračas  (1897 - 1972).: «Հայոց լեզվի դարձվածաբանական բառարան» Սերգեյ Աշոտի Գալստյան (1975թ.)

Գործածական դարձվածքներ՝ ագռավի ձայն, ագռավի ճանկեր, ագռավի ճուտ, ադամի որդի(ավելի շատ գրական ստեղծագործությունների մեջ), ազատ շունչ քաշել, ազարտի ընկնել կամ ազարտի մեջ ընկնել, ազգ ու տակ, ազնիվ խոսք, ազնիվ խոսք տալ, աթոռ առաջարկել, աթոռը (տակից) խլել կամ գրավել, ալֆա և օմեգա(ավելի շատ գրական ստեղծագործությունների մեջ), ախորժակը բացվել, ախորժակը կորցնել:


Կարծում եմ, որ դարձվածքները տեքստին գրական ստեղծագործության տեսք են տալիս: Ժամանակակից տեքստերում դարձվածքների կիրառումը համեմատաբար քչացել է, որովհետև ձգտում ենք մեր խոսքն ավելի պարզ, մատչելի և հասկանալի դարձնել: Իհարկե խոսքն այն դարձվածքների մասին է, որոնք հարմար չեն այժմյան կիրառության համար, թե մեր աշխարհում տեղի ունեցող նյութական փոփոխությունների պատճառով, թե արժեքային փոփոխությունների պատճառով: Չնայած, մի ուրիշ կողմից նայելով, հանգում եմ այն մտքին, որ դարձվածքները պետք է նպաստեին խոսքի փոխաբերության պահպանմանը և կրճատմանը: